Czapka wzoru 1961 wg Przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju, Mund.28/60, MON, Warszawa, 1961 i Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr.89/MON z dnia 1 grudnia 1960. Z uwzględnieniem Przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju, Mund.28/60, MON, Warszawa, 1961 i Dz.Rozk.MON Nr.17 p.88 z 1963.
Czapka garnizonowa jest koloru khaki. Daszek z tworzywa sztucznego z usztywnieniem i skórzany pasek są koloru brązowego. Klamerka paska w formie prostokąta. Pasek przypięty guzikami z wąsami wykonanymi z tworzywa sztucznego z wizerunkiem orła bez korony wzoru państwowego w kolorze materiału czapki o średnicy 16 mm. Wewnątrz potnik skórzany perforowany. Wewnątrz potnika, w tylnej części czapki, znajduje się wbita pieczątka okrągła KT ../.. (kontrola techniczna?). Przednie kwatery usztywnione usztywniaczem krawieckim, filcem? Reszta wnętrza wyłożona jedwabnym materiałem w kolorze czapki. W denku, na jedwabnej podszewce, wszyty tworzywowy transparentny romb (odpruty) zabezpieczający przed potem. Pod nim znajduje się zwykle stempel z rozmiarem i datą produkcji lub data jest zasłonięta metką producenta lub pod metką nie ma daty. Rondo czapki napięte jest igielitowym prętem zapewniającym regularny owal (choć czapka sprzed przepisów z 1971 to nie ma taśmy usztywniającej, a igielitowy pręt). Po bokach, w pobliżu zszycia kwater znajdują się wywietrzniki symetrycznie do zszycia (oczka szewskie). Otok w kolorze żółtym używanym w 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej - 1 WDZ. Otok wykonany wg grubszego splotu (wcześniejszy). Stopień naszyty na otok z taśmy dystynkcyjnej WS 1049/5 stosowanej dla żołnierzy zsw - zasadniczej służby wojskowej. Jest koloru białego z brzegami czerwonymi dla wojsk lądowych. Taśma jest szerokości 5 mm w szyku co 2 mm. Otok wsparty jest na czapce ślepą wypustką (dzierga) zabezpieczającą przed zsuwaniem.
Tkaniny i dodatki:
1 - gabardyna - tkanina zasadnicza w kolorze khaki;
2 - podszewka jedwabna w kolorze czapki;
3 - siatka "Pe Ce" - usztywnienie przednich kwater;
4 - taśma otokowa o szerokości 4 cm;
5 - daszek plastikowy - wzmocniony tekturą opiętkową, brązowy;
6 - orzełek metalowy, wojskowy - orzeł na tarczy amazonek, bez korony;
7 - pasek skórzany w kolorze daszka o szerokości 16 mm, dwuczęściowy, ze sprzączką;
8 - guziki bakielitowe z wąsami metalowymi, w kolorze daszka, o średnicy 16 mm, z wizerunkiem orła państwowego, bez korony;
9 - wietrzniki - oczka metalowe lakierowane, odpowiednio dopasowane kolorem do tkaniny zasadniczej;
10 - potnik skórzany, lakierowany i perforowany, koloru brązowego;
11 - folia osłaniające stempel, ewentualnie metkę, ochrona denka przed potem;
12 - preszpan - usztywnienie otoku i podpórki dla orzełka;
13 - filc do usztywnienia denka (między tkaniną zasadniczą, a podszewką);
14 - nici do szycia maszynowego w kolorze tkaniny zasadniczej;
15 - igielitowy pręt do naprężania denka;
16 - metalowa rurka do łączenia pręta igielitowego;
17 - taśma dystynkcyjna WS 1049/5 o szerokości 5 mm i rantami w kolorze czerwonym;
Orzeł wprowadzony Dz. Rozk. MON nr 53 z dnia 30.09.1952 r. Orzeł metalowy, tłoczony z blachy mosiężnej o grubości 0,5 mm. Następnie niklowany powłoką Ni5 U, czerniony oksydą i przecierany. Znane są inne rodzaje powłok: oksydowany lub niklowany lub miedziowany i oksydowany. Mocowany na wąsy wykonane z drutu o średnicy 1,5 mm, wlutowane srebrnym lutem LS25 do wklęsłej strony orzełka. Orzełek wykonany wg normy BN-65/8511-13 z późniejszą aktualizacją do BN-88/8511-13, gdzie znajduje się klasyfikacja typów orłów. Orzełek wojsk lądowych otrzymał oznaczenie A-2248.
Literatura:
- Żaryn Mirosław: Oznaki stopni wojskowych, Wojsko Polskie 1961-1970, Bukowiec, 2014;
- Żaryn Mirosław: Oznaki stopni wojskowych, Wojsko Polskie 1971-1995, Bukowiec, 2014;
- Bujanowicz Lech, Sawicki Zdzisław: Orzeł symbol przynależności, Warszawa, 2004;