Czapka i orzełek ujęte w Zarządzeniu Ministra Obrony Narodowej Nr 89/MON z dnia 1 grudnia 1960 r. w sprawie przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju (Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju Mund.28/60, W-wa 1961 r.). Otok sztywny obszyty czarnym suknem. Denko z czarnego sukna przymocowane do otoku czterema kwaterami z tego samego materiału. Symetrycznie do bocznych zszyć kwater rozmieszczone wywietrzniki - oczka szewskie lakierowane na czarno. Na otoku nałożona taśma otokowa z napisem haftowanym złotymi nićmi. Potnik z brązowej skóry nieperforowany. Brak podszewki. W rondzie, wewnątrz, usztywniacz denka wykonany z metalowej taśmy. Pod orzełkiem, wewnątrz, usztywnienie stanowiące podkładkę do mocowania orzełka.
Orzełek metalowy, tłoczony z blachy powlekanej srebrzystą powłoką. Wewnętrzne pole tarczy amazonek pokryte niebieską farbą. Orzełek ma 2 prostokątne otwory do nakładania kotwiczki (osobny element) w złotym kolorze. Orzełek mocowany na słupek i nakrętkę (nieoryginalna).
Źródła:
Mirosław Żaryn: Barwy Broni i Służb, cz. 5 - 1960-1989, Bukowiec 2022
Lech Bujanowicz, Zdzisław Sawicki: Orzeł - symbol przynależności, Warszawa, 2004
https://myvimu.com/exhibit/4971617-czapka-marynarza-tralowce