Czapka wzoru 1961 wg Przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju, Mund.28/60, MON, Warszawa, 1961 i Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr.89/MON z dnia 1 grudnia 1960. Z uwzględnieniem Przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego w czasie pokoju, Mund.28/60, MON, Warszawa, 1961 i Dz.Rozk.MON Nr.17 p.88 z 1963 oraz zmianami wprowadzonymi Zarządzeniem Ministra Obrony Narodowej Nr 68/MON z dnia 3 listopada 1971 w sprawie przepisów ubiorczych żołnierzy Wojska Polskiego, Mund.45/71.
Czapka garnizonowa jest koloru stalowego. Daszek z tworzywa sztucznego z usztywnieniem i skórzany pasek są koloru czarnego. Od spodu zielonego. Na daszku dwa galony srebrne młodszego oficera. Klamerka paska w formie prostokąta. Pasek przypięty guzikami z wąsami wykonanymi z tworzywa sztucznego z wizerunkiem orła bez korony wzoru państwowego w kolorze czarnym o średnicy 16 mm. Wewnątrz potnik skórzany perforowany, brązowy. Wewnątrz potnika, w tylnej części czapki, znajduje się wbita data produkcji. Przednie kwatery usztywnione usztywniaczem krawieckim, filcem? Reszta wnętrza wyłożona jedwabnym materiałem w kolorze czapki. W denku, na jedwabnej podszewce, wszyty tworzywowy transparentny romb zabezpieczający przed potem. Pod nim znajduje się zwykle stempel z rozmiarem i datą produkcji lub data jest zasłonięta metką producenta lub pod metką nie ma daty (w tym przypadku pod metką jest data - można ją przesunąć igłą wbijaną od zewnątrz aby nie zniszczyć foliowego rombu). Rondo czapki napięte jest igielitowym prętem zapewniającym regularny owal. Po bokach, w pobliżu zszycia kwater znajdują się wywietrzniki symetrycznie do zszycia (oczka szewskie). Otok w kolorze czarnym używanym w wojskach lotniczych. Otok wykonany wg grubszego splotu (wcześniejszy). Stopień haftowany srebrnym bajorkiem w odległości 2 mm od siebie. Otoki wsparte są na czapce ślepą wypustką (dzierga) zabezpieczającą przed zsuwaniem.
Tkaniny i dodatki:
1 - gabardyna - tkanina zasadnicza w kolorze stalowym;
2 - podszewka jedwabna w kolorze czapki;
3 - siatka "Pe Ce" - usztywnienie przednich kwater;
4 - taśma otokowa o szerokości 4 cm;
5 - daszek plastikowy - wzmocniony tekturą opiętkową, brązowy;
6 - orzełek haftowany bajorkiem, lotniczy - orzeł na tarczy amazonek ze skrzydłami husarskimi na czarnej materiałowej podkładce, z koroną dohaftowaną;
7 - pasek skórzany w kolorze daszka o szerokości 16 mm, dwuczęściowy, ze sprzączką;
8 - guziki bakielitowe z wąsami metalowymi, w kolorze daszka, o średnicy 16 mm, z wizerunkiem orła państwowego, bez korony;
9 - wietrzniki - oczka metalowe lakierowane, czarne;
10 - potnik skórzany, lakierowany i perforowany, koloru brązowego;
11 - folia osłaniająca stempel, ewentualnie metkę, ochrona denka przed potem;
12 - preszpan - usztywnienie otoku i podpórki dla orzełka;
13 - filc do usztywnienia denka (między tkaniną zasadniczą, a podszewką);
14 - nici do szycia maszynowego w kolorze tkaniny zasadniczej;
15 - igielitowy pręt do naprężania denka;
16 - metalowa rurka do łączenia pręta igielitowego;
Orzeł wprowadzony Zarządzeniem Ministra Obrony Narodowej nr 68 z dnia 3.XI.1971 r. Orzeł haftowany srebrnym bajorkiem na czarnym materiale. Dziób i szpony wykonane złotym bajorkiem. Była to wersja zmieniająca orzełka podobnego wprowadzonego w 1957 r. Dohaftowana korona złotym bajorkiem na początku lat 90-tych.
Literatura:
- Żaryn Mirosław: Oznaki stopni wojskowych, Wojsko Polskie 1961-1970, Bukowiec, 2014;
- Żaryn Mirosław: Oznaki stopni wojskowych, Wojsko Polskie 1971-1995, Bukowiec, 2014;
- Bujanowicz Lech, Sawicki Zdzisław: Orzeł symbol przynależności, Warszawa, 2004;