Czapka futrzana z impregnowanej tkaniny koloru khaki i futrem koloru czarnego. Taki wzór czapki zimowej pierwszy raz pojawia się w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 roku. W konfiguracji z orzełkiem z zieloną tarczą pojawia się w rozporządzeniu z dnia 20 marca 2003 roku. Wewnątrz jedwabna podszewka w kolorze tkaniny ze stemplem rozmiaru i daty produkcji oraz metkami.
Według rozporządzenia noszona w temperaturach poniżej 0 stopni Celsjusza. Noszona prosto 30 mm nad linią brwi. "Przy dokuczliwym wietrze, silnym mrozie" istnieje możliwość noszenia czapki z opuszczonymi klapami związanymi pod brodą lub z tyłu głowy.
Czapka należała do funkcjonariuszki stąd pewnie licznie prana i przez to futro w nieco gorszym stanie.